กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกบอยู่หมู่บ้านหนึ่ง พวกมันกำลังทำการแข่งขันกันว่า ใครจะเป็นผู้ที่ปีนเสาสูงได้สำเร็จ กบหลายตัวเลิกล้มความตั้งใจไป มีไม่กี่ตัวเท่านั้นที่ตัดสินใจที่จะปีนทั้งๆที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ "กบที่ใหนจะปีนเสาได้" และก็เป็นจริงตามนั้น กบที่ปีนไปเริ่มตกลงมาทีละตัว สองตัว กบตัวที่อยู่ด้านล่างจึงส่งเสียงเรียกขึ้นไปบอกกบตัวที่อยู่ข้างขนว่า "พอเถอะ นายทำไม่ได้หรอก นายเนกบนะ" สิ้นเสียงกบหลายตัวก็ทยอยตกกันลงมาเป็นห่าฝน จนกระทั่งเหลือกบอยู่ตัวหนึ่ง "พอเถอะ มันสูงเกินไปแล้วนะ" กบที่อยู่ด้านล่างตะโกนบอก แต่เจ้ากบตัวนั้นก็ยังปีนต่อไป และต่อไป และในที่สุดมันก็ถึงยอดเสา หลังจากเสร็จสิ้นการเเข่งขัน กบทุกตัวก็กันไปถามเจ้ากบตัวนั้นว่า มีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้สามารถปีนขึ้นที่สูงได้ แต่ดูเหมือนว่าจะคุยไม่รู้เรื่อง เจ้ากบแชมเปี้ยนตัวนี้ดูจะไม่เข้าใจสิ่งที่จัวอื่นถาม สุดท้ายจึงรู้ความจริงว่า ที่แท้ กบตัวนั้นหูหนวก จึงไม่ได้ยินเสียงของกบที่คิดลบ
คุณเองก็เช่นกัน รักษาความฝันอันยิ่งใหญ่ของคุณไว้ให้มั่นคง อย่าปล่อยให้คนอื่นเข้ามามีอิทธิพลต่อความคิดของคุณโดยเด็ดขาด (ภูเบศร์ ล้ำคุณากร: เหนือกว่าโชคชะตา คือตัวคุณ)
คุณเองก็เช่นกัน รักษาความฝันอันยิ่งใหญ่ของคุณไว้ให้มั่นคง อย่าปล่อยให้คนอื่นเข้ามามีอิทธิพลต่อความคิดของคุณโดยเด็ดขาด (ภูเบศร์ ล้ำคุณากร: เหนือกว่าโชคชะตา คือตัวคุณ)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น